Skip to main content

Da = gewoon heel ''dom''

 

Da = gewoon heel ''dom''. O trut, zou je, denken? Ik keek op, van mijn nog net niet rokende rol-stoeltje, na mijn botsing met de voor-deur. Net zei, ze nog iets, over het op-pakken, van mijn dek-bed. Da da ook niet slim was. 

Ik ben uit-zonderlijk uit-zonderlijk in-telligent. Da ik, tegen die deur, aan-botste, was geen, ge-tuige van dom-heid. Toe-gegeven, ik was wat moe, ik had chemo gehad. Ik ben, ook n bitje misselijk. En-fin die deur, ik botste tegen het voor-deurtje, aan, lag mijn stuur-knuppeltje er-af. Da kwam, door mijn marteling. Jij weet, wa er in de toe-komst staat. Gefeliciteerd. Ik niet. Ik ben, para-normaal be-gaafd.

Ze zong nog ''sukkel voor de liefde, Koning in de discotheek''. Ik dacht nog: das typisch, heb ik, net uit-gezonden.

Iedereen wordt, toch heel, slank (mager) van kanker? Waar-om, ben ik, dan zo dik? Ik heb, niet ge-geten. Ik heb, het ook, ex-treem koud. Ik zet, de kachel op 25, das niet nor-maal, eh.  

U.


Comments

Popular posts from this blog

IS-RAEL

                                                                                                                                                                                                                                                                                            ...

MIK melding

  Ze gaan, n MIK melding maken. N wa? T= natuurlijk schandalig, da´k, in n rol-stoeltje met 85 euro per week, 1-handig fantastisch, denk te kunnen koken. Schande schande. Ze willen, mijn aan-rechtje hoger laten zetten. Kan ik, er peter, onder met mijn rol-stoeltje. Want zo zei ze, da was over-al met n rol-stoeltje. Aha. Echt nog nooit iets van ge-merkt. Snij-pladen zijn, al-tijd lage, zo-da mensen in rol-stoeltjes, er goed pij kunnen. Nog nooit ge-zien zeker. Ze dachten net, hier da t nie kon, wa ik denk, weet zeker, ik hep n ge-proken, & ver-prijzelde pols, ge-proken, & ver-prijzeld onder-armpje, ge-proken, & ver-prijzeld elle-poogje. Da kan nie, we zien U typen. Ja das ook zo. Ik hep, t ver-porgen, hep n hoge pijn-grens, ik hep zo-veel pijn ge-kend, da ik daar zo goed, mee kan, om-gaan da ik serieus pijna geen pijn voel. Echt waar. Er was, hier zo´n Schwesterinnetje. Ze kwam me redden, ge-lukkig. In ieder ge-val die over-puur-man = de held van de dag. Over da Schweste...

Que?

     Hup, hup, hup Oekraine!  Da ook! Ging ik, net rusten, zeggen ze da ik, vroeger toch, van zeer ruwe sex, hield. Werke-lijk? Ja noe nie meer. Ik heb, echt ont-zettend  veel mee-gemaakt. Ik ben, denk ik, ver-anderd. Ik word, mijn he-le leven, al ver-kracht, zou iemand, daar geen last van hebben? Sienerasseres.