Skip to main content

Noe ja zeg.............

Noe ja zeg, t wordt weer erger. Ik heb, n ochtend achter de rug, waar zelfs ik U tegen zeg. Ze kwamen, ex-pres veels te vroeg. Op woens-dag mocht ik, al-tijd om 12.30 douchen. Twee jaar lang. Om miraculeuze redenen, kan da niet meer. Das heel gek, maar das in-eens, sinds ik graag tot 12.30 uur aant werk ben typisch.

God zijn ze toch aant zaniken over tonijn op & in mijn bed. Ja echt he. Ik dacht dus namelijk, gisteren ik flikker de tonijn maar in bed. Och tuurlijk niet. Ik word, dus namelijk ge-marteld.

Ik ga in mijn douche-stoel, door mijn atelier, staat in-eens, t raam daar op-en. Geinig, als je weet da iemand t altijd koud heeft.   

Komen we, in de, douche staat t kacheltje uit. Geinig.

Er wordt, om de haver-klap ge-zegd ho San wacht ff. Ik denk, elke x, ja waar-op, tot-dat we t allebei, weer ver-geten zijn. Daar-om wijs ik vast.

Waar ik ook, echt niet, goed van word, = da ze, me elke x wijzen op t punt da ik,  de douche vast aan-zet om warm te worden. Ik draai, al-tijd de kraan naar de muur, zo-da ik niet nat word.

Er was nog meer, maar ik, sterf van de honger.

Uwenasseres.

Comments

Popular posts from this blog

IS-RAEL

                                                                                                                                                                                                                                                                                            ...

MIK melding

  Ze gaan, n MIK melding maken. N wa? T= natuurlijk schandalig, da´k, in n rol-stoeltje met 85 euro per week, 1-handig fantastisch, denk te kunnen koken. Schande schande. Ze willen, mijn aan-rechtje hoger laten zetten. Kan ik, er peter, onder met mijn rol-stoeltje. Want zo zei ze, da was over-al met n rol-stoeltje. Aha. Echt nog nooit iets van ge-merkt. Snij-pladen zijn, al-tijd lage, zo-da mensen in rol-stoeltjes, er goed pij kunnen. Nog nooit ge-zien zeker. Ze dachten net, hier da t nie kon, wa ik denk, weet zeker, ik hep n ge-proken, & ver-prijzelde pols, ge-proken, & ver-prijzeld onder-armpje, ge-proken, & ver-prijzeld elle-poogje. Da kan nie, we zien U typen. Ja das ook zo. Ik hep, t ver-porgen, hep n hoge pijn-grens, ik hep zo-veel pijn ge-kend, da ik daar zo goed, mee kan, om-gaan da ik serieus pijna geen pijn voel. Echt waar. Er was, hier zo´n Schwesterinnetje. Ze kwam me redden, ge-lukkig. In ieder ge-val die over-puur-man = de held van de dag. Over da Schweste...

Que?

     Hup, hup, hup Oekraine!  Da ook! Ging ik, net rusten, zeggen ze da ik, vroeger toch, van zeer ruwe sex, hield. Werke-lijk? Ja noe nie meer. Ik heb, echt ont-zettend  veel mee-gemaakt. Ik ben, denk ik, ver-anderd. Ik word, mijn he-le leven, al ver-kracht, zou iemand, daar geen last van hebben? Sienerasseres.