Hufter, da dacht ik van-middag. Ik dacht, man ver-doof me dan goed. Ik was, bij de, tand-arts, da moet ik er, voor de duidelijk-heid, bij zeggen. Goed, hij vroeg al veel-vuldig 'gaat t'? Echt eh, voor-da hij ook maar iets ge-daan had. Ik had, van-ochtend al zo-iets van, moet da noe? In de, wacht-kamer voelde ik zenuwen. Ik dacht, nog, da zijn vast de ver-schijnselen van nervositeit, of ik dacht t zijn zijn, zenuwen. Ik dacht, ik kan zo-veel, pijn hebben. Dit ga, ook nog wel.
Ik heb, er in de tussen-tijd over na-gedacht. T = zo ge-gaan, denk ik, ik kreeg ver-doving, hij liet n bitje in mijn mond lopen. Hij dacht (dus namelijk, zei hij, tele-pathisch) das toch geen water "Princess Luciane''. Nee joh, da lijkt inder-daad, op ver-doving. En-fin t resul-taat was, da ik, wel n ver-doofd ge-voel, had in mijn wang, niet in mijn kies, & t tand-vlees er-onder. Ik dacht, da ik door de grond ging. Ik ben, onder-tussen zeer zeer te-vreden, met mijn alcohol.
Toen, ik naar binnen ging, dacht hij nog, ''o gaat da wel met de prak-tijk?" Ik dacht, dus namelijk, leek ik te zeggen: '' o moet u s ff op-letten''.
Een-maal buiten int zonnetje, dacht ik, ik mag toch hopen da dit, helemaal goed-komt, & da dit echt om-gekeerd karma =. De pijn, = vele malen groter dan mijn suc-6. Da kan niet, Princess San. Nein? Ik ben, dus namelijk n waan-zinnig sterke vrouw. Sterker, worden ze nie ge-maakt.
Met veel ❤,
Und jetzt?
Let's en-slave, the hu-man race.
San, the Cock.
Comments
Post a Comment